7-jarige uitvinder krijgt eindelijk aandacht

Mijn zoon staat “uit”…… doet niets anders dan stomme spelletjes spelen op zijn tablet of dito YouTube filmpjes kijken. Tenminste tot vandaag. Vandaag ging hij weer even “aan” dankzij zijn zelf bedachte en gebouwde bristle-bot :mrgreen:


Mijn zoon bemoeit zich niet met de klassen thema’s. Hij laat niet weten dat hij er iets vanaf weet. Toont er gewoon geen enkele aandacht voor. Is niet te motiveren tot het maken van enigerlei werk omtrent welk opgelegd onderwerpen dan ook. Dat maakt het werken in groepjes dus ook onmogelijk voor hem. Bovendien als hij zich eens een keer wel interesseerd in een onderwerp, dan springt hij zo snel naar de eindconclusie dat de rest van de kinderen hem echt niet bijhouden. Resultaat: hij wil wel vriendjes maar heeft ze niet. Hij is sociaal onhandig, gaat daardoor de clown uithangen met als resultaat dat de andere kinderen hem helemaal links laten liggen. Het valt niet mee je als 7-jarige staande te houden tussen 9 en 10 jarige klasgenootjes. Hij weet gewoon geen manier om positieve aandacht van de kinderen te vragen (bij volwassenen lukt dat trouwens wel wonderbaarlijk goed) 

Begin van dit schooljaar knutselde hij thuis een bristle-bot in elkaar. Een tandenborstel die op batterijen werkt uit elkaar gehaald, en het motortje gekoppeld aan een nagelborsteltje en 2 plastik doppen was de basis. Super leuk! Maar denk maar niet dat hij hem mee naar school wilde nemen om hem te laten zien. Volgens hem zouden de andere kinderen dat toch maar stom vinden. Hij vond de bristle-bot ook geen mooi uiterlijk hebben, met al dat plakband enz. Gisteren kwam het ding weer tevoorschijn uit de kast en hebben we er nieuwe batterijen in gedaan. De hele avond heeft er mee gespeeld. Vanochtend  heb ik hem stiekem in zijn tas gedaan en mee genomen naar school. Bij het uitladen van de overblijfspullen etc kwam hij tevoorschijn en heeft hij hem  (met enige tegensputtering) toch aan zijn klasgenoten laten zien. Ik heb hem nog niet vaak zo zien glimmen van trots, want de andere kinderen vonden het geweldig!!

Er stonden ineens 5 of 6 kinderen om zijn tafeltje heen! Een ochtend vol aandacht voor hem en zijn bristle-bot heeft hem echt goed gedaan. Mijn zoon stond weer even “aan”. Hopend dat hij weer dingen wil gaan maken, bedenken, gewoon iets voor hemzelf, om trots op te zijn.

Feest is niet altijd feest, maar soms ook wel

Afgelopen vrijdag hadden we een groot feest op school; afscheid van de directeur  die met vervroegd pensioen ging. Ter ere van dit feit werd er een groot circus feest georganiseerd. 

De week die eraan vooraf ging: Maandag 15h de school is net uit, en mijn zoon (7, hoogbegaafd, hoogsensitief) komt met een gezicht als een oorwurm naar buiten. We moeten vrijdag verkleden met het circus en ook nog schminken. Ik ga er niet naartoe! Ik kan praten als brugman maar hij blijft bij zijn standpunt. Dinsdag en woensdag word hij hier nog stelliger in. Uiteraard word er slecht, zeg maar gerust ENORM slecht geslapen als hij ergends mee zit. Hij is er helemaal overstuur van! De juffen krijgen hem niet meer tot rust. Zelf ga ik donderdagavond naar een informatie bijeenkomst voor de hulpouders van de feestdag. We krijgen een hilarische voorstelling te zien van één van de medewerkers van circus Tadaa, die dit spectacel gaan begeleiden. Er worden “vrijwillers” gevraagd voor de volgende ochtend. Om 7h gaan de circusmedewerkers de boel opbouwen. Ik zie mijn kans schoon mijn zoon iets makkelijker bij dit evenement te betrekken, dus ik steek mijn hand op (ik weet ook al, dat ik anders deze avond nog mee moet opruimen, en het is al best wel laat. (Ik ben een echt ochtend-mens)

Uiteraard slaapt mijn zoon nog niet als ik die avond laat thuis kom. Hij ligt met betraand gezicht in bed, zogenaamd omdat hij verdrietig is, om de tijgers die op zijn dekbedovertrek staan afgebeeld die op uitsterven staan. Ik ga naast hem liggen en hij bekogelt me met allerlei details en feiten over deze tijgers. Als hij klaar is leg ik hem uit wat er de volgende dag op school gaat gebeuren, en dat hij om 7h al op school moet zijn. Hij sputtert tegen tot ik voor de zoveelste keer tegen hem zeg dat hij echt niet geschminkt gaat worden als hij dat niet wil, dat hij zich ook echt niet hoeft te verkleden en dat hij de hele dag geen dingen hoeft te doen die hij eng of stom vindt. Het is immers een feestdag!

Uiteindelijk berust hij in het feit dat hij toch mee moet de volgende dag. Tegen middernacht slaapt hij… en kan ik ook gaan slapen. 5.30h uit bed, het  was weer eens een kort nachtje. Als ik mijn mini yorkie uit loop te wandelen, heb ik bijna het gevoel alsof ik achter een blindegeleide hond aanloop. Pfff valt niet mee.  

Tegelijk met de bus van circus Tadaa! komen we aan op school. Mijn zoon gaat even zijn gebruikelijke rondje door de school en ik maak kennis met de andere circus mensen. Samen met de andere leraren en hulpouders staan we te luisteren naar de uitleg. Mijn zoon gaat samen met de 4 andere kinderen van leraren en hulpouders voetballen. Vanaf zijn plekje op het panna veldje houd hij het circus gebeuren in de gaten. Hij helpt later ook zo hier en daar een handje mee. Ik ben blij hem zo bezig te zien. Hij heeft de situatie geaccepteerd en begint er lol in te krijgen. 

Om 8.15 gaan de deuren van de school open voor de overige leerlingen, en mijn zoon vertelt zijn klasgenoten trots dat hij al vanaf 7h heeft geholpen op school. Ik zie met trots dat een groepje kinderen om zijn tafeltje heen naar hem staan te luisteren. Hij heeft zijn broodnodige voorsprongetje gebruikt voor eigen doeleinden. 

Na het zingen voor de directeur gaan alle kinderen hun groepjes opzoeken. De hele dag krijgen ze les in jongleren, ballopen, trappeze, koortdansen, goochelen, ladders, acrobatiek, equilibre, bordjes balanceren, éénwielrijden, mini biken en nog veel meer. Als ze alle onderdelen hebben geproefd gaan ze in groepjes een voorstelling van 3 minuten insturen die ze later op de dag ook echt gaan laten zien. Mijn zoon doet niet mee met de voorstelling, maar heeft wel een super leuke dag gehad. Na afloop mocht hij ook nog ijsjes uitdelen aan alle 442 leerlingen van de school. 

Blij en vooral moe gaan we om 13.30 naar huis. Gelukkig hoeven we niet mee op te ruimen. Uiteraard heb ik de rest van de dag nog wel “plezier” van het nastuiteren van mijn zoon, maar al met al een top-dag!

Dankzij een goede voorbereiding van zijn juffen en de mogelijkheid voor mijn zoon om het hele proces van opbouwen mee te maken, en natuurlijk de medewerkers van circus Tadaa! en alle vrijwilligers van school was het een fantastische dag!

Mac Donnal de aliën

Juf, juuuuf T heeft een Mac Donnal gevonden”. Ik: “een Mac Donnal?”  Ik kijk mijn collega aan en opper, Mc Donalds? We laten R, T halen met zijn gevonden schat. Als zijn handje open gaat, valt het spreekwoordelijke kwartje….. https://lachenddoorhetleven.wordpress.com/2017/03/30/mac-donnal-de-alien/?preview=true Hij bedoelde een hommel (gaat waarschijnlijk vaak eten bij de mc dacht ik nog)

We hebben uitgelegd dat het een wesp was en natuurlijk is de wesp mee naar binnen gegaan, en hebben we hem uitgebreid bekeken. Ook met een vergrootglas. Een van de kinderen was helemaal enthousiast en zei “moet je dat schattige koppie bekijken, weet je waar hij op lijkt?” Een van de andere kinderen zei gelijk, “ik denk een aliën want ik heb nog nooit zoiets gezien dus moet hij wel van een andere planeet komen.”

Het meisje terug: “nee joh op mijn knuffel, ik zal hem morgen meenemen”.

Kleuters, got to love them!!!!

Personeelsuitje naar Gambia

Vanochtend toen ik mijn zoontje naar school toe bracht, stond zijn juffrouw ons op te wachten. “Wat me nou toch is gebeurt”, zei ze.

 Ik ben reuze benieuwd en kijk haar nieuwsgierig aan,op dat moment loopt een collega langs die vraagt of ze al helemaal klaar is voor vanmiddag, en vraagt haar of ze al zenuwachtig is. Ze knikt heftig. Ik kijk nu uiteraard nog nieuwsgieriger naar haar. Ze verteld dat ze vanmiddag een personeelsuitje hebben, en dat ze van te voren nooit vertellen wat er gedaan gaat worden. Nu heeft ze daar dus blijkbaar afgelopen nacht over gedroomd. Ze droomde dat elke leraar een leerling uit zijn/ haar klas moest uitkiezen om mee te nemen op dat personeelsuitje. En zij had dus gedroomd dat ze mijn zoon uitkoos. Het personeelsuitje was een reis naar Gambia….. nadat ik uitgelachen was heb ik gezegd, dat als mijn zoon niet mee wilde ik wel mee ging 🙂 

420 kerststukjes in 3 ochtenden

Het is weer gelukt! Samen met een 20-tal hulpouders hebben we weer zo’n 420 kerststukjes gemaakt voor op de tafeltjes tijdens het kerstdiner vanavond. Elke klas kreeg een half uur de tijd om zijn of haar kerststukje te maken. 4 grote tafels vol kerstgroen, en per tafel en 1 of 2 hulpouders gewapend met een snoeischaar, boordevol enthousiasme en sommige zelfs met ervaring.

image

Read More

Kon er elke dag maar zoiets simpels gebeuren

Dit verhaal gaat over gisteren, het was eens een keer een goede dag. Dat een mama toch zo blij kan zijn met éé n goede dag! Eigenlijk absurd. Eerst even een korte beschrijving van een “normale maandag”
6.30 uit bed, de dag begint zoals gewoonlijk met etensstrijd. Met een beetje geluk heeft onze 6-jarige zoon zijn 2 boterhammen om 8h op. Naar boven wassen, aankleden, tandenpoetsen (ook al een drama) naar beneden tas zoeken en inpakken, 10-uurtje, overblijfspullen. 8.15 naar school. We steken de straat over, en lopen het hek van school binnen, en opeens veranderd mijn zoon in een ander kind.
http://wordpress/kon er elke dag
Read More

Overblijven met (stoute) kleuters

Gisteren voor het eerst boos geworden op een van mijn overblijfkleuters. Een mannetje met een gebruiksaanwijzing op Van Dale dikte. Een mannetje dat stiekum een stuk intelligenter is dan de rest van klasgenootjes, en daar negatief gebruik van maakt. Op dit moment lijkt voor hem te gelden dat negatieve aandacht beter is dan welke aandacht dan ook. De kleuters zitten bij ons op een eigen gekozen plekje om hun boterhammetjes op te eten. Helaas moest ik hem een aantal keren waarschuwen voor slecht gedrag. (Gpooen met eten,  water uitspugen op tafel) De derde keer heb ik hem op een plekje alleen gezet. Hij leek hierin te berusten, dus ik dacht mijn rug wel naar hem toe te kunnen keren en een gesprekje met een van de andere kindjes te houden. FOUT bedacht van mij. Een van de andere kinderen kwam heel zachtjes klikken, “hij is stout, hij gooit water op de grond”. Ik draai me om, en ja hoor…. meneertje staat daar met zijn lunchfles een halve liter water

image

onder de tafel te spuiten! Pffffff lekker dan, denk ik! Heb meneertje op de gang gezet met spreek en beweeg verbod. Hij was druk onder de indruk! De juf die 5 minuten later ook weer terug in de klas kwam was sprakeloos…. het lijkt steeds erger te worden met dit mannetje! Volgende week ga ik voor de volwassen aanpak met hem… vrees dat hij zich kleuterachtig gedraagd als hij denkt dat hij kleuter-achtig behandeld wordt.

Gummen oorlog

“Mááááám heb jij een nieuwe gum voor mij”? Daar begon het mee. Die vraag kreeg ik tot kort geleden zo’n 2 a 3x in de week. Wat doet dat manneke toch met al die gummen begon ik me af te vragen. Raakt hij ze kwijt? Geeft hij ze weg? Worden ze gejat? Pakt iemand ze af? Verliest hij ze, net als met een knikkerspelletje of zo? Maar nee hoor niets van dit alles. Als ik hem vraag waar al die andere gummen zijn, die ik eerder heb meegeven, zegt hij laconiek, in mijn etui natuurlijk mam! Maar waarom wil je dan nog meer gummen mee naar school?

“ik sta nu tweede  van de klas mam, en ik wil eerste worden. Maar dan heb ik nog wel heel veel gummen nodig, want het jongetje dat bovenaan staat heeft er hééééééél veel. Aha denk ik, weer een mysterie opgelost, er is dus gewoon een kleine gummen oorlog in de klas.

Afgelopen donderdag is ons zoontje samen met een vriendje uit zijn klas en nog een klasgenootje wezen bowlen. SUPER LEUK!!! Laat dat vriendje nu ook meedoen in de “gummencompetitie”

Experimentje dacht ik toen!

Maak eens een mooi kaartje voor je vriendje om hem te bedanken dat je mee mocht gaan bowlen, zei ik. Dan doen we er ook een mooie gum voor hem bij. Nou DAT was toch wel een  beetje een dilemma voor hem…… niet het weggeven van die gum hoor, want die gunde hij zijn vriendje maar al te graag. Maar het moeilijke punt was, waar kwam zijn vriendje dan terecht in de competitie? Hoe dicht stond hij achter hem. Zou hij hem kunnen inhalen met die extra gum??? Gelukkig zaten er meer gummen in het pakje, die hij dit weekend met goed gedrag kan verdienen, dus hij heeft een prachtige kaart MET gum gemaakt.

20160408_190033.jpg2016-04-08 21.07.57.jpg

 

6 jarige gebruikt Coke bij hockey!

Vandaag weer hulpouder geweest op school. Computerles geven aan 6-7 jarigen is zoooo leuk (lees gerust hilarisch). Vandaag schrijven de kinderen een artikel voor in de schoolkrant. Onderwerp: Sport

De kinderen gaan allemaal vol enthousiasme aan het werk. Een groot deel van de jongens schrijft uiteraard over voetbal, maar er zijn er ook die iets interessants te melden hebben.

Twee enthousiastelingen vertellen over hun sport judo, een ander jongetje vertelt over kickboxen, en een vertelt over buitenspelen, want dat is ook veel bewegen en rennen, en volgens hem dus ook sport. Bij de meiden is zwemles, turnen en hockey favoriet.

Een van de dames maakt het wel erg spannend! Bij de vraag wat heb je allemaal nodig bij jouw sport las ik scheenbeschermers, hockeystick, bal en…… COKE….. huhhhh?

Toen ik in de lach schoot, vroeg ze me met een trillend lipje “heb ik het niet goed gedaan”?? “Jawel hoor natuurlijk wel, je hebt het zelfs super goed gedaan”, reageerde ik. Heb snel een foto gemaakt van haar beeldscherm en haar verder laten werken.

Toen ze klaar was heb ik haar alles voor laten lezen en kwam ik er dus achter dat er geen coke, maar sokken stond…..

coke