Ik ben 6, en ik zeg vieze woorden
Onze zoon, net 6 jaar begint “vieze” woorden te zeggen.
Logisch natuurlijk op deze leeftijd. Kinderen zijn net papegaaitjes. Ze leren door ons volwassenen en andere kinderen na te praten en te imiteren. Die vieze woorden worden vooral geuit op momenten waarop iets niet lukt, een stukje frustratie dus, en dat is best K*T. En om dat woordje gaat het dus vooral, en nee natuurlijk weet hij absoluut niet wat dat woord eigenlijk betekent.
We proberen hem van dat frustratie woord af te krijgen, door hem een time-out te geven op de trap, zodra hij dat woord weer uit zijn mond komt. We hebben hem na de zoveelste keer op de trap gevraagd, of hij wel weet wat dat woord betekend. Nee dus.
Hij weet overigens wel wat het woord lul betekent. Dat is een piem zegt hij. Ik vraag hem of hij het vreemd zou vinden als iemand de hele tijd piem, piem, piem zou zeggen als iets niet lukt, en dat vind hij inderdaad wel erg vreemd. We leggen dan uit dat het woord kut, vrouwenplasser betekent. De kleine man kleurt tot achter zijn oren en zegt, heb ik dat dus eigenlijk de hele tijd vrouwenplasser gezegd? Helaas schieten wij op dit moment gigantisch in de lach, wat niet verwonderlijk is…… tjonge jonge, je had dat hilarische, komische koppie moeten zien!
Ik denk overigens dat ik het woord kut niet zo vaak meer zal horen, vanaf nu zal zijn favoriete “vieze” woord wel vrouwenplasser zijn……….