Ik ben 6, en ik zeg vieze woorden

Onze zoon, net 6 jaar begint “vieze” woorden te zeggen.

Logisch natuurlijk op deze leeftijd. Kinderen zijn net papegaaitjes. Ze leren door ons volwassenen en andere kinderen na te praten en te imiteren. Die vieze woorden worden vooral geuit op momenten waarop iets niet lukt, een stukje frustratie dus, en dat is best K*T. En om dat woordje gaat het dus vooral, en nee natuurlijk weet hij absoluut niet wat dat woord eigenlijk betekent.

We proberen hem van dat frustratie woord af te krijgen, door hem een time-out te geven op de trap, zodra hij dat woord weer uit zijn mond komt. We hebben hem na de zoveelste keer op de trap gevraagd, of hij wel weet wat dat woord betekend. Nee dus.

Hij weet overigens wel wat het woord lul betekent. Dat is een piem zegt hij. Ik vraag hem of hij het vreemd zou vinden als iemand de hele tijd piem, piem, piem zou zeggen als iets niet lukt, en dat vind hij inderdaad wel erg vreemd. We leggen dan uit dat het woord kut, vrouwenplasser betekent. De kleine man kleurt tot achter zijn oren en zegt, heb ik dat dus eigenlijk de hele tijd vrouwenplasser gezegd? Helaas schieten wij op dit moment gigantisch in de lach, wat niet verwonderlijk is…… tjonge jonge, je had dat hilarische, komische koppie moeten zien!

Ik denk overigens dat ik het woord kut niet zo vaak meer zal horen, vanaf nu zal zijn favoriete “vieze” woord wel vrouwenplasser zijn……….

kut

Wedstrijdjes op de vroege ochtend, deel 1

Twee keer in de week komen er twee kinderen bij ons een klein uurtje voordat de school begint. Dit is voor onze zoon een groot feest (en ik denk voor hun ook) Elke keer verzinnen ze met z’n drieën iets leuks om te doen. Vandaag was dat nerf pijltjes schieten. Het doel: een leeg tandpasta doosje op de leuning van de bank, met daarop een walnoot.

Schieten ze het doosje met de noot om, dan kregen ze één punt, en schieten ze alleen de noot van het doosje af, wat natuurlijk veel moeilijker was, dan kregen ze twee punten. Aangezien ze alle drie heel graag willen winnen, gaat het er af en toe PITTIG aan toe. Het ene moment moedigen ze elkaar aan, het andere moment moet ik de boel toch een beetje temperen/sussen. Willen er geen koppen gaan rollen.

In het heetst van de strijd, de stand is 2-1-3 moeten de heren en dame stopen. Het is bijna kwart over acht. Schoenen aan, jassen aan, tassen op de rug en gaan met die banaan. Onderweg kwetteren de drie vrienden nog vurig over het leuke spelletje. Volgende keer gaan ze verder, de score-lijst mag dus absoluut niet weg.

Ik ben nu al benieuwd welk spelletje ze volgende keer verzinnen.

 

 

Hulpouders op school moeten op cursus

Computerles aan 6 en 7-jarigen, je moet er bijna voor gestudeerd hebben…. nee ik bedoel niet een IT cursus ofzo, maar het gaat hier om keiharde informatie interpretatie!!!

Zo ook een paar weken geleden weer zo’n mooi voorbeeld. De kinderen typen een verhaaltje over het onderwerp carnaval. Een van de kinderen vertelt hoe hij zich denkt te gaan verkleden met carnaval. Het wordt een Star Wars Stormtrooper pak, of hij gaat verkleed als Bamboo Bill.

Goh wat leuk denk ik, Bamboo Bill een echte dierenliefhebber, een acteur werkzaam bij mijn favoriete dierentuin: Ouwehands dierenpark Rhenen. Het typende jongetje twijfelt over het feit of de naam Bamboo Bill wel goed is geschreven. Dus ik denk, ik laat hem even op mijn gsm zien, dat het goed is zo. De naam klopt inderdaad, maar het jochie kijkt me verschrikt aan, en zegt wijzend naar het schermpje, “maar dat is niet de goede man, dat is niet de Bamboo Bill die ik bedoel, ik bedoel de Bamboo Bill van de transformers”.

Ik sta perflex, huh…… Bamboo Bill van de transformers??? Het ventje is helemaal overtuigd, dus we raadplegen Google. JA, dat is hem, zegt hij wijzend naar het schermpje, die gele transformer bedoel ik.

En ja hoor, het manneke had helemaal gelijk! De gele transformer heet Bamboo Bill, je schrijft het alleen een beetje anders… BUMBLE BEE

Heerlijk om computer”les” te geven, ik leer elke keer wat BIJ 😉