Sommige mensen zeggen (of beter gezegd, denken) dat ze niet dromen. Maar het is natuurlijk wel zo, alleen weten ze hun dromen niet meer te herinneren. Lijkt mij persoonlijk verschrikkelijk! Want dromen is iets prachtigs! En dromen is tegelijkertijd ook iets raars, iets mysterieus. Het grotendeel van je dromen die je je dus niet herinnerd, is om je belevenissen gedurende de dag te kunnen verwerken. Een soort schoonmaakactie van de hersenen. Belangrijke dingen worden daar opgeslagen waar je ze makkelijk herinnert, onbelangrijke bla bla bla dingen worden ergens in de hersenprullenbak gegooid. Nachtmerries, uitermate enge dromen met monsters, achtervolgingen waarbij je niet vooruit komt, zwempartijen waarbij je maar niet bij de kant kunt komen en natuurlijk de meest populaire: de nachtmerries waar je gênant genoeg in je onderbroek of nog erger naakt rondloopt. Je schijnt trouwens nachtmerries te kunnen voorkomen door veel kaas te eten. In kaas zit namelijk het stofje aminozuur tryptofaan, waar je goed van kan slapen (Nou is dit onderzoek gedaan door het British Cheese Board onderzoeksinstituut, dus het zou volgens wikipedia ook een broodje aap verhaal kunnen zijn) Feit is wel dat ik een echte kaasofiel ben, en bijna nooit nachtmerries heb (Kaasofiel, dat woord heb ik net verzonnen, vind het wel grappig klinken, dus ik hou hem erin. En er is vast binnenkort een blog over te vinden)

Het mooie van dromen is, dat je jezelf ook kan trainen om een lucide dromer te worden. Hierbij weet je in je droom, dat je aan het dromen bent, en op deze manier in een soort van bewustwording kan komen waardoor je je dromen kan ombuigen /sturen in de richting van de dingen die je wilt dromen. Volg je me nog? Kort gezegd, je kan dan dromen wat je wil dromen.

Het mooie van deze dromen is, dat je kan stoppen met dromen wanneer je wilt, en ze dus kan onthouden. Want je onthoudt een droom alleen op het moment dat je eruit wakker wordt. Verder zijn je eigen ontworpen dromen een ongelofelijk stuk helderden, gedetailleerder en enorm veel intenser. Bij mij zit er altijd wel een duidelijk grens aan wat ik wel of niet droom, dingen die overdag niet zou doen, doe ik in mijn dromen dus ook niet. Dus ook al heb ik een giga hekel aan iemand, ik zal diegene dus niet vermoorden in mijn dromen ofzo.

Mijn oma was ook een lucide dromer, ze vertelde me altijd dat ze er heel blij maar tegelijkertijd ook heel verdrietig van werd. In haar dromen kon ze vliegen (tot een tijdje terug dacht ik dat ze in haar dromen kon vliegen omdat ze in het dagelijks leven niet erg mobiel was, maar nu vraag ik het me dus af, of dat echt de reden was. Want ze vertelde me ook dat ze dit als kind al deed) In haar dromen wist ze dat ze droomde, maar vloog toch gewoon door. Ze wilde graag naar één van haar kinderen die in een dorp een aantal kilometer verderop woonde, en vloog daar dan gewoon heen. Ging daar dan gezellig op thee visite. Op de “vlucht” terug naar huis werd ze telkens wakker. Blij en verdrietig tegelijkertijd. Blij en gelukkig om het gevoel dat ze had als ze “vloog”, als een vogeltje zo vrij, en verdrietig omdat ze tegelijkertijd ook wist omdat de droom natuurlijk niet echt was, en ze haar dochter niet écht had gezien. Maar de dromen waren toch zooo fantastisch en realistisch dat ze er elke keer weer voor koos om deze dromen elke keer weer te dromen, en ze zo haar hele familie en vriendenkring telkens weer bezocht.

En ik… ik droom nog heel vaak over oma. Oma in haar “goede”tijd. Toen ze nog in haar eigen huis woonde. Nu ik er over nadenk, goede tijd kan ik het eigenlijk niet noemen, voor oma was het waarschijnlijk haar slechtste tijd. Haar man was net overleden en ze had het daar natuurlijk erg moeilijk mee. Oma was nu de hele dag alleen en daarom ging ik vanaf deze periode vaak naar haar toe. We speelden spelletjes, heel veel spelletjes, en kletsten over van alles en nog wat. Maar jammer genoeg over een heleboel dingen ook niet. De gesprekken en onderwerpen die toen vermeden werden, droom ik nu, terwijl we oneindig veel spelletjes spelen.

Oma ik mis je nog elke dag, behalve in mijn dromen.