Snotverkouden, hoge koorts, kortom de griep heeft ook mij te pakken gekregen.
Hoestend pruttel ik de eerste nacht door. Iedereen wakker houdend met mijn gewoel en gehoest. Ik zie ’s nachts mooie, enorm grote, prachtige ronde gekleurde zeepbellen in de slaapkamer rondzweven doe met een vrolijk getingel uit elkaar barsten.  Vreemd genoeg blijven het er altijd 7. Ik weet dat ik aan het ijlen ben….maar toch blijf ik ze mooi vinden. Dag 2 breekt aan, en de koorts is inmiddels gelukkig gezakt. Vandaag nies ik mijn eigen zowat letterlijk een ongeluk.
Ik denk tussen de middag snel alvast even een boterham  klaar te maken, maar kom niet verder dan de deuropening van de keuken. Ik nies….. en kan geen stap meer verzetten. Pijn schiet in mijn rug en ik kan letterlijk geen kant meer op. Ik wacht lijdzaam af tot mijn vrpuw en zoon thuis komen. Gelukkig duurt dit minder dan 1 minuut.
Huilend word ik naar de bank gebracht. En daar lig ik dan…. ik heb nog nooit zoveel pijn in mijn rug gehad…. misschien zelfs wel nooit zoveel pijn gehad! Zelfs de bevalling en mijn heupoperatie lijken nu minder pijlijk…. waarschijnlijk dacht ik daar toen trouwens anders over! Paracetamol lijkt niet te werken, maar gelukkig heb ik nog diclofenac in huis. Ik kan er gelukkig op slapen, al word ik wakker van elke spier die ik aanspan.
Dag 3 ik word wakker met iets minder pijn.
Ik sta op en kom erachter dat ik nog steeds loop alsof ik in mijn broek heb gepoept. En ik nog steeds de ongelovelijke snelheid heb van een slak met een handicap. Een diclofenac verder en de pijn is houdbaar. Mijn moeder doet wat boodschappen voor ons en brengt ook gelijk een apparaat mee voor mijn rug. Een Sanitas Appareil tens unit (een soort massage apparaat). Je plakt elektoden op de pijnlijke plaatsen, en dat apparaat stuurt dan prikkels naar die plekken. Ben benieuwd! Ik probeer het uiteraard. Nu 1x gedaan en helaas nog geen resultaat. Probeer het straks nog een keer….. hopend op snelle verbetering

Auwie