Gummen oorlog

“Mááááám heb jij een nieuwe gum voor mij”? Daar begon het mee. Die vraag kreeg ik tot kort geleden zo’n 2 a 3x in de week. Wat doet dat manneke toch met al die gummen begon ik me af te vragen. Raakt hij ze kwijt? Geeft hij ze weg? Worden ze gejat? Pakt iemand ze af? Verliest hij ze, net als met een knikkerspelletje of zo? Maar nee hoor niets van dit alles. Als ik hem vraag waar al die andere gummen zijn, die ik eerder heb meegeven, zegt hij laconiek, in mijn etui natuurlijk mam! Maar waarom wil je dan nog meer gummen mee naar school?

“ik sta nu tweede  van de klas mam, en ik wil eerste worden. Maar dan heb ik nog wel heel veel gummen nodig, want het jongetje dat bovenaan staat heeft er hééééééél veel. Aha denk ik, weer een mysterie opgelost, er is dus gewoon een kleine gummen oorlog in de klas.

Afgelopen donderdag is ons zoontje samen met een vriendje uit zijn klas en nog een klasgenootje wezen bowlen. SUPER LEUK!!! Laat dat vriendje nu ook meedoen in de “gummencompetitie”

Experimentje dacht ik toen!

Maak eens een mooi kaartje voor je vriendje om hem te bedanken dat je mee mocht gaan bowlen, zei ik. Dan doen we er ook een mooie gum voor hem bij. Nou DAT was toch wel een  beetje een dilemma voor hem…… niet het weggeven van die gum hoor, want die gunde hij zijn vriendje maar al te graag. Maar het moeilijke punt was, waar kwam zijn vriendje dan terecht in de competitie? Hoe dicht stond hij achter hem. Zou hij hem kunnen inhalen met die extra gum??? Gelukkig zaten er meer gummen in het pakje, die hij dit weekend met goed gedrag kan verdienen, dus hij heeft een prachtige kaart MET gum gemaakt.

20160408_190033.jpg2016-04-08 21.07.57.jpg

 

Wedstrijdjes op de vroege ochtend, deel 1

Twee keer in de week komen er twee kinderen bij ons een klein uurtje voordat de school begint. Dit is voor onze zoon een groot feest (en ik denk voor hun ook) Elke keer verzinnen ze met z’n drieën iets leuks om te doen. Vandaag was dat nerf pijltjes schieten. Het doel: een leeg tandpasta doosje op de leuning van de bank, met daarop een walnoot.

Schieten ze het doosje met de noot om, dan kregen ze één punt, en schieten ze alleen de noot van het doosje af, wat natuurlijk veel moeilijker was, dan kregen ze twee punten. Aangezien ze alle drie heel graag willen winnen, gaat het er af en toe PITTIG aan toe. Het ene moment moedigen ze elkaar aan, het andere moment moet ik de boel toch een beetje temperen/sussen. Willen er geen koppen gaan rollen.

In het heetst van de strijd, de stand is 2-1-3 moeten de heren en dame stopen. Het is bijna kwart over acht. Schoenen aan, jassen aan, tassen op de rug en gaan met die banaan. Onderweg kwetteren de drie vrienden nog vurig over het leuke spelletje. Volgende keer gaan ze verder, de score-lijst mag dus absoluut niet weg.

Ik ben nu al benieuwd welk spelletje ze volgende keer verzinnen.